Safkan atlar bitiş çizgisine yaklaştığında, jokeyler (eğitmenler tarafından görevlendirilen) atları acımasızca kırbaçlar. Bu kötü muamele, gözleri paradan başka bir şey görmediğinden atların korkunç acılar çekmesine göz yuman eğitmen, at sahipleri ve jokeylerin standart bir uygulamasıdır.
2008 yılında yapılan bir yarışta jokey Jeremy Rose’un ‘kırbacı aşırı hor kullanımı’ yüzünden Appeal to the City adındaki atın göz çevresinde kanama meydana geldi. Başka ülkelerde atlara bu şekilde zarar veren jokeylere ciddi cezalar verilmesine karşın, Amerika’da aşırı kırbaçlamanın cezası çok düşüktür. İngiltere’de, aşırı kırbaçladığı için atını oksijensiz bırakan bir jokeyin beş gün süreyle yarışması yasaklanmıştır.
2009 yılında Peta’nın ısrarlı baskılarının sonucunda, aralarında Churchill Downs’ın da bulunduğu birkaç seçkin hipodrom, sert deri kırbaçları daha yumuşak olan hava yastıklı kırbaçlarla değiştirdi. Yumuşak kırbaçlar geleneksel sert deri kırbaçlar gibi batmaz ya da kırbaç izi bırakıp kesikler meydana getirmez.
Doğru yönde atılan bütün bu adımlara rağmen, yarış endüstrisi yine de insani olmaktan çok uzaktır. Kemikleri tam gelişmemiş genç atlar hala yarışmaya zorlanmakta, yaralı olsalar dahi koşabilmeleri için ilaçlar verilmekte ve – sadece 3 ya da 4 yaşındaki – ‘emekli’ yarış atları hala mezbahalara gönderilmeye devam edilmektedir. Bunlar yarış endüstrisindeki atların katlanmak zorunda olduğu pek çok istismardan sadece birkaçıdır.
Çeviren: Yasemin Yıldız Avdan
Kaynak: Peta
vegankedi 